هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه عوامل پایدار (هوش و شخصیت) و ناپایدار روانشناختی (خودکارآمدی تحصیلی، اشتیاق تحصیلی و مهارت های تحصیلی) در پیش بینی پایستگی تحصیلی بود. 400 دانش آموز از دبیرستان های شهرکرد (200 دختر و 200 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش، شخصیت، مهارت های تحصیلی، اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار 21- SPSS و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که از میان عوامل پایدار، صفات شخصیتی روان رنجوری به صورت منفی و برون گرایی به صورت مثبت و از میان عوامل ناپایدار روانشناختی مهارت های تحصیلی و اشتیاق تحصیلی پایستگی تحصیلی را پیش بینی می کنند. بنابراین می توان گفت که پایستگی تحصیلی تحت تاثیر برخی از عوامل پایدار و ناپایدار روانشناختی است و جهت افزایش آن به هر دو عامل بایستی توجه نمود.